Eibarko euskara hiztegia

1. osotze [osatu] ( osotutze) . du ad. (TE). Completar. Osotu neban nere pagua oin dala urtebete. / Completé mi pago hace un año. / Illara guztia osotutzia gura eban. / Quería completar toda la serie. / Etxaide nere adiskidiak euskera osotuan egin eban. (Zirik 5). / Denpora gutxin barruan liburu guztiak ahittu ziran. Osotuan egin biharragaittik ez ziran danak gusto-gustora geldittu. (Zirik 5s)

2. osotze [osatu] ( osotutze) . du ad. (TE). Recomponer, arreglar, lañar. Apurtutako pitxarra osotzia, balio dabena baiño gehixago kostatzeko biharra. / El lañar una jarra rota, trabajo que cuesta más de lo que vale la cosa.